Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας η σημειολογία και ο χαμηλής υποστάθμης λαϊκισμός έχουν γράψει χέρι-χέρι λαμπρές σελίδες. Τελευταίο τους επίτευγμα/θύμα το επονομασθέν «Κίνημα της Γραβάτας», δηλαδή η πρωτοφανής σε όγκο, ένταση και διάρκεια κινητοποίηση των επιστημόνων ελευθέρων επαγγελματιών με αιχμή του δόρατος τους δικηγόρους. Η κινητοποίηση εναντίον των εξοντωτικών φορολογικών και ασφαλιστικών ρυθμίσεων της μνημονιακής κυβέρνησης της Αριστεράς για πρώτη φορά έβγαλε στους δρόμους τους αγωνιζόμενους ελεύθερους επαγγελματίες επιστήμονες, τους ανθρώπους που καθημερινά αγωνίζονται να ζήσουν τις οικογένειές τους δραστηριοποιούμενοι στο χώρο της παροχής επιστημονικών υπηρεσιών έπειτα από πολλά χρόνια δύσκολων σπουδών προπτυχιακών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών. Προσπαθούν και αγωνίζονται στην τεράστια πλειοψηφία τους σε συνθήκες ακραίας αντιξοότητας. Για να μην το ξεχάσω, επειδή το άκουσα μόλις σήμερα: σε πολλά ιατρικά κέντρα της Αθήνας νεαροί γιατροί με λαμπρές σπουδές εργάζονται με «μπλοκάκι» αμειβόμενοι με 7 ευρώ ανά ασθενή !!! . Έπεται φυσικά συνέχεια στη βαρβαρότητα, που είναι ανεξάντλητη σε νέες μορφές.

Σε μια χώρα που αν ο λαϊκισμός ήταν εξαγώγιμο εθνικό προϊόν θα είμαστε όλοι ζάπλουτοι, η κυβέρνηση επέλεξε για να αντιμετωπίσει όλο αυτό το τσουνάμι αντίστασης στη βάρβαρη πολιτική της –μαντέψτε- τι άλλο; Μα φυσικά την παλιά καλή συνταγή της γκαιμπελικής λάσπης.

Είναι  γεγονός ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα και ειδικά οι δικηγόροι ανέκαθεν εστερούντο της έξωθεν καλής μαρτυρίας. Τα προσωνύμια του «ψεύτη» (προεχόντως), του «απατεώνα» ακόμη και του «κλέφτη» με χαρακτηριστική ευκολία ξεστομίζονται από το μέσο  Έλληνα ακόμη και σήμερα για τους δικηγόρους. Θυμάμαι τα λόγια του καθηγητή μας Κ. Μπέη:  «Έχετε προσέξει που όταν π.χ. σε κάποιον συμβεί ένα τροχαίο ατύχημα λέει: Πλήρωσα τόσα στο συνεργείο για επισκευή του αυτοκινήτου, πλήρωσα τόσα στο γιατρό για τον τραυματισμό και μου έφαγε και τόσα ο δικηγόρος !!!», διότι προφανώς ο δικηγόρος συντάσσεται πάντα με το ρήμα «τρώγω»…

Σε αυτό λοιπόν το πρόσφορο έδαφος η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη και από τα πεινασμένα για πιασάρικα θέματα επιπέδου «πρωϊνάδικου» ΜΜΕ, στοχοποίησε το κίνημα των επιστημόνων ελευθέρων επαγγελματιών με δύο απλές και ομολογουμένως ευφυέστατες κινήσεις. Χρειαζόταν ένα σημείο αναφοράς και στόχευσης για το μέσο πολυθρονάτο/καφενειακό πολίτη αυτής της χώρας. Το σημείο αυτό βρέθηκε στη… γραβάτα. Για μια κυβέρνηση, της οποίας τα περισσότερα μέλη κυκλοφορούν εμφανισιακά στην καλύτερη περίπτωση με ένα ίματζ ελεγχόμενης λετσαρίας -εν ονόματι φυσικά της αριστεροσύνης- η γραβάτα και το αξιοπρεπές καλόγουστο ντύσιμο είναι μάλλον η προσωποποίηση του καπιταλιστικού/νεοφιλελεύθερου Σατανά… Οπότε ως αριστερή κυβέρνηση είμαστε a priori «απέναντι» σε αυτούς τους γραβατωμένους ταξικούς αντιπάλους μας, τους οποίους πολεμάμε σκληρά, συλλήβδην και αδιάκριτα (το ακούς λαέ ;;;).

Ωραία, όμως χμ…. υπήρχε ένα προβληματάκι. Ορισμένα μέλη της κυβέρνησης τυχαίνει να φοράνε γραβάτα, ένας μάλιστα ( ο καθ’ ύλην αρμόδιος) και μαντηλάκι (τριγωνικό pochette). Οπότε τι κάνουμε σύντροφοι; Εδώ μπαίνει η δεύτερη μαεστρική κίνηση,  για την οποία ο ακατονόμαστος πρώτος διδάξας της βρώμικης προπαγάνδας θα ήταν περήφανος:  Βγάζουμε τον εν λόγω υπουργό να … αυτοσαρκαστεί για την εμφάνισή του λέγοντας (σε ελεύθερη απόδοση) ότι: «Θα πληρώσουν και θα ματώσουν όλοι όσοι όπως εγώ φοράνε γραβάτα και μαντηλάκι, δηλαδή οι προνομιούχοι». Έτσι λοιπόν δε γλυτώνει κανένας από τη λάσπη. Ο εν λόγω μπορεί να βγάζει πολλά από τη δουλειά του και καλά κάνει, δε μπορεί όμως να εξισώνει με την αφεντιά του το δικηγόρο, το μηχανικό ή το γιατρό ελεύθερο επαγγελματία, που μετά βίας κερδίζει (αν κερδίζει) ένα μικρό μεροκάματο, μόνο και μόνο επειδή φορά και εκείνος γραβάτα.

Στο δια ταύτα:  Ανάμεσα στα πάμπολλα που πρέπει να αλλάξουν σε αυτή τη χώρα, προτείνω την και την άμεση κήρυξη ενός ανένδοτου αγώνα κάθε συνειδητού και νοήμονος πολίτη. Μοναδικός μας αντίπαλος σε αυτό τον αγώνα ο λαϊκισμός. Αν ξεμπερδέψουμε με δαύτον, ίσως κάποτε υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον.